Richting Washington

vandaag, maandag de 28ste, zijn we richting Washington gereden. Het was een prachtige weg, maar met veel verkeer. Voor de lunch zijn we van de autoweg afgegaan en hebben we binnen door een dorp opgezocht. Het werd Abington, een vriendelijk dorp met alleen prachtige huizen en mooie restaurants. Wij hadden een heerlijke lunch op het terras van een mooi pand aan de dorpsstraat.

Daarna doorgereden naar Verona waar we een hotel vonden. Morgen nog maar 360 km naar Washington.

Zondag in Nashville

De regen was voor de nacht, want toen we ontwaakte was het alweer redelijk weer, veel bewolking, maar droog en zo af en toe een zonnetje.

Na het ontbijt zijn we weer op weg gegaan naar het centrum van de stad. Het was ongeveer tien uur, maar het was alweer een drukte van belang. Sylvette wilde graag een paar Cow-girl laarzen, dus we hebben alle 'boot'shops afgelopen om een indruk te krijgen van de prijzen en wat men te bieden had. Uiteindelijk een prachtig paar gevonden bij een zaak met American products.

Zij blij, dus direct een beetje goede band gezocht in één van de tientallen zaken en daar een aperatief gedronken. De lunch hebben we bij Hooters genuttigd. Voor diegene die Hooters niet kennen.... Dat is een restaurant waar de serveersters in hotpants en een laag uitgesneden T shirt rondlopen. Dat was weer leuk en we hebben er ook nog goed gegeten ook.

Daarn op weg gegaan naar Knoxville, de laatste stad in Tennesee. Daar een hotel genomen om weer een dagrapport te schrijven. Het landschap veranderde weer snel, Knoxville ligt in een berglandschap, dus het was een prachtige rit.

Tijd voor wat muziek...

Zaterdag de zes en twintigste alweer. De tijd vliegt, zo ook onze trip. Vandaag naar Nashville, de stad waar de country muziek geboren is. maar eerst.... st Louis, niet ver van Troy.

het weer was oké, maar bewolkt. Jammer, want de Arche in St. Louis in Missouri moet schitteren in de zon, maar helaas dat deed hij niet. De arche is192 m hoog en je kan met een soort lift omhoog in de Arche voor een mooi uitzicht. Maar het weer deed ons besluiten om verder te gaan.

Om ca 15.00 uur kwamen we aan in Nashville. Na installatie in hotel zijn we naar het centrum gereden.. Daar de oude wijk de Printers Alley bezocht met wat bars en vooral muziek.

De hoofdstraat van de stad is Broadway, een straat met winkels maar vooral cafe's en restaurants, elk met levende muziek, dus dan kan je de sfeer voorstellen als lezer. Het is uniek, het is uniek. Het was een drukte van jewelste. Er was extra publiek, want Taylor Swift trad op in de grote hal aan Broadway. We had a nice time.

Weerzien in Troy.....

Tweede dag Chicago

Donderdag. De zon stond alweer aan de hemel, wel met wat lichte wolkjes, maar gelukkig weer een dag in alleen maar een shirt....

Na het ontbijt weggereden, weer naar het centrum van Chicago. Nu geparkeerd onder de Bean. Het eerste wat we toen gedaan hebben is de Bean begroet en vervolgens naar het begin van Route 66 gaan zoeken. Volgens alle info op internet moest de beroemde paal in de Adams street staan. Dus wij op zoek naar de Adams Street. Gevonden op nog geen 300 m van de parking.

Ons volgende doel was de Navy Pier. Een pier in Lake Michigan, niet op palen zoals je snel zal denken, maar een landtong. In de jaren negentig helemaal gerestaureerd en voorzien van alle nodige zaken om het aantrekkelijk te maken voor het grote publiek. Nu zijn er dus restaurants, bars, gezellige terrasjes, een kindermuseum, een draaimolen een groot rad en een conferentie center. De pier is even wandelen, maar bij aankomst de moeite waard.

Op weg naar d pier viel ons de ongeloofelijke hoeveelheid appartements gebouwen op. De overheid is er zeker in geslaagd om de mensen weer de stad in te trekken. Prachtige nieuwe gebouwen met honderden woningen, met alle voorzieningen. Je zou er zo maar kunnen wennen.

De pier is ongeveer een kilometer lang. Met dit mooie weer was het heerlijk daar te wandelen en op de punt even te zitten. De lunch hebben we daar gebruikt. Wij zijn toen langs de over van de rivier, die dwars door de stad loopt, terug gewandeld en op één van de vele gezellige terasjes langs de rivier nog een biertje gedronken.

Terug in de Loop, het centrum, eerst het beroemde Chicago Theater bezocht en bekeken.

Morgen gaan we Masja en haar familie bezoeken. Masja is de dochter van Koos en Tilly van Baarlen, je weet wel, mijn jeugdvriend! Zij is getrouwd met een Amerikaan, zij hebben een zoontje, Jason. Ja, je begrijpt, dan kan je niet met lege handen aankomen bij zo'n kid. Dus we moesten op zoek naar een speelgoedshop. Uiteindelijk bij Target gevonden wat we zochten.

Daarna terug gegaan naar de parking en de auto opgehaald om de "Goudkust" nog even te gaan bekijken in het noorden van de stad, daarna naar het hotel terug gereden en daar gedineerd.

Volgens de gezondheids app op mijn telefoon hebben we deze dag 15,6 km gelopen.

Chicago.... First day

Na het ontbijt zijn we richting het centrum gegaan. Het was na de spits, dus wij waren in 25 minuten in het hart van de stad. Wij vonden een parking aan de Washington street. Er was nog een plaats op het dak, de negende etage. Dus maar gelijk een foto gemaakt van de straat.

Het eerst zijn we weer naar het Milennium Park gewandeld, The Bean lag daar mooi in de zon. Het blijft een prachtig effect, elke minuut anders, ander licht....

Het park bestaat uit vier delen. Wij bekeken ze allemaal, één deel herbergt het Bukkingham fontein, een kopie van het Bukkingham fontein in Versailles, alleen niet kleiner maar een keer groter. Ik heb er een filmpje van gemaakt. Als je dat wilt zien moet je het maar even laten weten.

Het centrum van Chicago bestaat uit twee delen; The Loop en The Magnificient Mile.

Na het Park zijn we de Loop ingegaan. Via de vele straten met hoge gebouwen, de één nog hoger of mooier dan de andere. Een heel ander beeld als in Detroit.

Het hoogste gebouw is de Wills tower, 443 m hoog. Het centrum is in feite een kopie van Manhattan, New York. Alleen kleiner. De lunch hebben we in één van de hamburger tenten Genuttigd. Vervolgens naar de Magnificient Mile, de Fift Ave van Chicago. Prachtige straat met alle winkels die nodig zijn in een dure omgeving. Aan het einde van deze straat is het John Hancock builing, de tweede hoogste toren van de stad. Daar hebben we op de 96e etage een biertje genomen. Een geweldig uitzicht over de stad vanaf een hoogte van 350 m.

Van boven zagen we een kerk, in stilte gelegen tussen al het stadse geweld. Terug beneden hebben we die eerst even bekeken. Daarna weer de mile terug gewandeld naar de Loop En de Subway genomen om de Loop van boven af te zien. De metro ligt hier overal boven de grond.

na die rit zijn we langzaam terug gewandeld naar de parking. Ik zeg maar niet wat we betalen moesten voor een dag....

Om even voor zeven uur stapten we het hotel weer binnen. Weer een geslaagde dag.

Via Indiana naar Illinois....

Vroeg opgestaan en vertrokken naar Chicago, waar we een paar dagen zullen blijven.

De rit gaat over een autoweg van ca 365 km lang, de afstand tussen Groningen en Maastricht.... Daarna nog ca 200 km en we kwamen in Chicago aan. Alweer een Super 8 hotel gevonden. Net gerenoveerd, dus een prachtige kamer met alles er op en er aan.

Illinois heeft een uur tijdverschil met Michigan, dus we waren goed op tijd en arriveerden, na een goede lunch bij Big Boy, om ca 15.00 uur in het Hotel. (Verschil met NL nu -7 uur)

Na installatie naar het centrum van ed stad gereden en de auto geparkeerd. Chicago is een wereldstad. Het Centrum was ca 22 km verder.... Parkeren kost $ 20 per uur.... (Dus ca € 18).

Ons eerste bezoek was het Millenium Park. Daar is veel art te vinden, ondr andere de beroemde boon, The Bean. Gemaakt als een grote spiegel in een park met d wolkenkrabbers er om heen.

Om ca 8 uur waren we terug en hebben we in het hotel gegeten. Het was weer een prachtige dag.

Maandag, Detroit, of beter Destroit.....

detroit, de Motor stad, waar alle autofabrikanten hun start gemaakt hebben. Op dit moment is er het hoofdkantoor van General Motors en een grote fabriek van Ford. De rest is in verval.

Het is een heel vreemd gevoel, je rijdt door een centrum met grote gebouwen waar meer de helft van leeg staat. Een spookstad. Toch is er leven, er zijn wat kantoren en hotels. Ook zijn er nieuwe wolkenkrabbers. Het is zonde van al die mooie architecture uit de jaren vijftig, zestig.

Later zijn we naar wat woonwijken gereden..... Dat is nog erger, huizen verlaten, vervallen.... Huizen waar zwervers in wonen... Veel zwarte jongeren op straat, zonder toekomst....

Een triest geheel. De verbazing werd groter toen we in een wijk kwamen, nog geen vijfhonderd meter van een straat met alleen maar verlaten huizen, waar we huizen zagen die in Beverly Hills niet zouden misstaan. Kortweg, Detroit is een stad met grote tegenstellingen, veel rijken en veel werkeloze arme.

We lazen dat in deze stad één op de vier huizen leeg staat..... de mensen met een kleine kans ergens anders weer werk te vinden hebben alles verlaten en hebben hun geluk elders gezocht...